| ซัวเถา (Shantou) หรือ ซ่านโถว ในภาษาจีนกลาง หนึ่งในจังหวัดของจีนที่ตั้งอยู่ในมณฑลกวางตุ้ง มีเนื้อที่ 234 ตารางกิโลเมตร เนื่องจากติดกับจังหวัดแต้จิ๋ว จึงใช้ภาษาแต้จิ๋วปัจจุบันเรียกว่า เตี่ยซัวอ่วยหรือ ฉาวซ่านฮว่าหรือ แต่จิวอ่วย หรือแปะอ่วย เป็นภาษาพูด มีระดับเสียงดนตรี8เสียง (ภาษาไทยมีแค่ 5) ใช้ ภาษาจีนกลางเป็นภาษาราชการ เนื่องจากเป็นจังหวัดหนึ่งในมณฑลกวางตุ้ง จึงสามารถใช้ภาษากวางตุ้งได้ในการติดต่อสื่อสาร หรือทำธุรกิจ และนับเป็นหนึ่งในชาวแต้จิ๋ว ปัจจุบันเรียก เตี่ยซัวนังหรือฉาวซ่านเหริน ในภาษาจีนกลาง | |
| ศาลเจ้าพ่อเสือ (ศาลเจ้าเฮียงบู้ซัว / วัดเสวียนอู่ซัน) อยู่ที่อำเภอลู่เฟิง สร้างในสมัยราชวงศ์ซ่ง มีการบูรณะซ่อมแซมมากมาย จนกลายเป็นศาลเจ้าของศาสนาเต๋าที่ใหญ่โต มีผู้คนศรัทธามาบูชาอยู่เสมอ ปัจจุบันเฮี้ยงบู้ซัวได้ผสมผสานกับศาสนาพุทธให้เป็นหนึ่งเดียวกัน และเป็นเจ้าพ่อเสือ ซึ่งถือเป็นองค์จริงที่ทางไทยได้จำลองมาสู่ศาลเจ้าพ่อเสือบริเวณเสาชิงช้า ชาวจีนแต้จิ๋วถือว่าในชีวิตหนึ่งสำหรับนักธุรกิจจีนแล้วจะต้องมานมัสการสักครั้งหนึ่ง ซึ่งคนส่วนใหญ่หลังจากนมัสการที่เฮี้ยงบู้ซัวนี้แล้ว กลับมาก็จะทำการค้าขึ้นประสบแต่ความสำเร็จในชีวิต ทุกๆปีจะมีผู้ที่มาบนบานและแก้บน เดินทางมาจากภายในประเทศและต่างประเทศทุกสารทิศ |
 |
| เจ้าแม่ทับทิม เกาะมาสือ (ศาลเจ้าจุยบ่วยเนี่ยว) เป็นศาลเจ้าของชาวจีนไหหลำทั่วโลก บูชาเทพธิดาแห่งท้องทะเลที่คุ้มครองผู้เดินทางทางเรือ เรียกว่า "จุยบ่วยเนี่ยว" แปลว่า "เจ้าแม่ชายน้ำ" และชาวจีนฮกเกี้ยนเรียกว่า " เทียนส่งเซ่งโบ้" แปลว่า "เจ้าแม่สวรรค์ " หรือ "ม่าจ้อโป๋" เป็นที่เคารพบูชาในหมู่ชาวเรือ ชาวประมง ในประเทศไทย รู้จักเทพธิดาองค์นี้ในชื่อว่า "เจ้าแม่ทับทิม" เพราะมีเครื่องประดับประจำองค์เป็นพลอยสีแดง |
 |
